Sunday, March 16, 2008

UTANG NA LOOB!

This will be a new segment in my blog. UTANG NA LOOB! (not to be translated in English, kasi mga iiba ang meaning) will present goddess' view on current issues in the Philippines, kung meron interesting sa world, why not? THIS IS JUST MY VIEW.

For my primer, 2 current events ang aking tatalakayin.

1st. Bb. Pilipinas-World 2008 Janina San Miguel

Ang ganda! Tama, maganda nga siya. Maganda LANG. Pinag-usapan na ito hindi lang sa gay community, kundi sa lahat na ata ng community sa Pilipinas. Sa sagot at Ingles na mali-mali, sino ba naman ang hindi pag-uusapan. Sinagot na din nya ang issue, ang sabi nya, "History na ito!" Naman! History ka talaga. Dahil ikaw lang ang bobang nanalo sa isang beauty contest! At sino bang nagsabi na lahat ng nasa History eh magaganda bagay? Kahit mga kriminal nasa History na noh?! Un pa kayang boba. Sabi nga sa isang blog sa wordpress na nabasa ko (pasenxa nakalimutan ko address), ndi naman sa maling grammar kaya naging mali si Janina eh, dahil daw ito sa maling sagot nya sa tanong. Ang tanong role ng family, ang sagot importance ng pamily! Un ang boba!

Ruffa Gutierrez was asked about this. Sabi nya, "... judged not only for the beauty, but also for the brains." Naman! Kaya sa punyetang Bb. Pilipinas organizers yan! Kesho hindi naman daw basehan sa Miss World 2008 ang Question and Answer portion. Punyeta! Last ko ng sasabihin ito, "Wah ako pake kung walang Q&A sa Miss World! Anak nampota! Ni minsan ba, ndi siya kakausapin ng mga janice hurado? O kahit ng mga co-kandidata nya? UTANG NA LOOB, kung ganda at ganda lang ang basehan, AKO NA SANA IPADALA SA MISS WORLD! Marunong pa akong mag-chinese!! PIAO SI! chos! PUNYETA! Madaming ARTADI at MONTECARLO dyan na mas maganda pa kay Janina, sana sila nalang ang ipadala (buhayin ba ang swestiyon ng husto husto?!) Or sana, mga PIPI na lang pinadala natin, at least sila for a cause ang drama!!" Janina, UTANG NA LOOB mag-aral ka pa!

2nd. Nanalo na naman si Manny Paquiao!

Congrats to Manny for winning again. Yayaman na naman siya. Dadami na naman ang endorsements nya. Tatakbo na naman siya sa 2010 (malay natin diba?). Naisipan nga dati eh, ngayon pa kaya? Madadagdagan na naman ang TV show nya. Ano? May TV show si Manny? NAMAN!

Siyempre masaya na nanalo siya diba? Pinoy siya. Pride na din natin yun, diba? Ang hindi ko lang ma-take eh yung mga statements niya lagi. Na "kahit na mabugbog ako, para naman sa bayan ito," or "ginagawa ko lahat to para sa mga Pilipino," or "gusto ko lang naman mapasaya ang mga tao sa pagkapanalo ko, " at "sana magka-isa na tayong lahat" aahh.. napaka-nationalistic mo naman Manny. Kaya pala may kinikilinggan kang politiko noh? How sincere naman of you. Para pala sa bayan yang ginagawa mo. Eh san ba napupunta mga cash prize mo? May napupunta ba sa naghihikahos na mamamayan ng Gen San? Balita ko madami pa ding mahirap dun? Ano ba namang kahit mga taga-Gen San lang muna ang tulungan mo? Alam kong ndi mo responsibilidad yun, pero sinabi mo sa TV, nag-press release ka eh! Kaya Manny Pacquiao, UTANG NA LOOB kumilos ka.



Thursday, March 06, 2008

When Mythology Meets The Legend
(Davao Trip)

















gmail messages:

g: Mandaya, pupunta ako ng Davao this Feb. 23-25. Taga-san ka dun?

m: Sabihin mo lang kung saan ka sa davao at babyahe ako sa city para sa yo.
Sa eroplano pa lamang bago kami bumaba ng Davao, inaannounce na, "Davao City is a smoke-free city." SALAMAT! I told myself. I will love Davao. (As if naman 1st time ko lang sa Davao! Hindi naman kasi ganun yung dati)

I was in Davao for our yearly Buddhist Exchange Meeting. All boys ang effect ng meeting na ito. I saw some friends from Cebu, Cagayan de Oro and Davao. Mawawala ba ang mga cuties? Hehehe. Ever present din sila. Tumaba na yung isa. Mas gumwapo ang isa. Pa-cute pa din yung isa pa. Enriching. Fun. Enlightening.

Ano ba ang Davao kung hindi sa suha? Nag-uwi ako ng isang box na suha. Pag dating sa Maynila, ilang piraso ang sira! May natitira pa namang masasarap. Bumili din ng durian. For mudang. Paborito nya. Di ko kaya ang amoy!

Mag-eeleven na ng gabi. Naghihintay si Mandaya sa isang coffee shop. Kasama ko ang 2 kong bading na Buddhist friend (xempre di ko memorize ang Davao noh?). Sinabihan pa nga akong
"Over" nitong ni Mandaya kasi sabi ko may kasama ako. Echosera! Dumating me sa lugar.

text message:

g: San ka?
m: may white na laptop
naghanap ako. nasight ko siya. nasight na akez! (Ano ito EB?!)


actual conversation:


g: ikaw pala yan!
m: go, shoot!
diba? artista. nagkw
entuhan. chineck ang laptop para sa mga pictures. at may premiere pa ng isang video ng isa sa kanyang super friends. isa lang ang comment ko sa video: good luck! mawawala ba sa usapan tungkol sa higanteng oven at xempre ang pag-iibigan nila ni Kulot. masaya ang pagkikita. masaya ang pag-uusap. actually, pinagchachant ko na rin siya, with the help of my buddhist friends, inexplain nila kay Mandaya ang Buddhism. Nagustuhan (tama ba?) naman niya ang idea. well see. pag nakuha na niya. (don't forget to text me for updates).

hinatid nya kami pauwi. pero bago kami umalis sa lugar (pinapatayan na kasi kami ng ilaw!), ang huling habilin niya, "Quiet lang ah."

hanggang ngayon, kahit tanungin ako nila Mrs. J kung ano itsu
ra ni Mandaya, ang tanging sinasabi ko ay, "meron akong vow of secrecy." Chos!